- krzycząc|y
- Ⅰ pa krzyczeć
Ⅱ adj.
1. [kolor, strój] garish, gaudy
2. [niesprawiedliwość, nadużycia] blatant
- krzycząca nieprawda a blatant lie
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
krzycząc|y
Look at other dictionaries:
wykrzyczeć — dk VIIb, wykrzyczećczę, wykrzyczećczysz, wykrzyczećkrzycz, wykrzyczećczał, wykrzyczećczany «krzycząc wypowiedzieć, wyjawić coś; krzycząc wyładować coś z siebie (zwykle złość, wzburzenie)» Wykrzyczeć przed kimś swoje pretensje. Wykrzyczeć… … Słownik języka polskiego
nakrzyczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, nakrzyczeć sięczę się, nakrzyczeć sięczy się, nakrzyczeć sięczał się, nakrzyczeć sięczeli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} złajać, skarcić kogoś, krzycząc na niego długo lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wołać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wołaćam, wołaća, wołaćają, wołaćany {{/stl 8}}– zawołać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} głośno mówiąc, krzycząc, przyzywać kogoś; zwracając się do … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wrzeszczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIa, wrzeszczećczę, wrzeszczećczy, wrzeszczećczał, wrzeszczećczeli {{/stl 8}}– wrzasnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, wrzeszczećnę, wrzaśnie, wrzaśnij, wrzeszczećnął, wrzeszczećnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pies — 1. pot. A to pies? «a to się nie liczy? nie ma znaczenia?» 2. pot. (Coś) goi się, zagoiło się na kimś jak na psie «czyjeś rany, zadrapania goją się szybko, łatwo»: Zerknęła raz jeszcze w moją stronę i dodała łagodniej: – do not worry... zagoi się … Słownik frazeologiczny
głos — m IV, D. u, Ms. głossie; lm M. y 1. «dźwięk (artykułowany) wydawany przez istoty żyjące, mowa, śpiew; także wszelkie bodźce zewnętrzne oddziałujące na zmysł słuchu, brzmienie czegokolwiek» Donośny, mocny, słaby głos. Cienki, gruby głos. Dźwięczny … Słownik języka polskiego
ogłuszyć — dk VIb, ogłuszyćszę, ogłuszyćszysz, ogłusz, ogłuszyćszył, ogłuszyćszony ogłuszać ndk I, ogłuszyćam, ogłuszyćasz, ogłuszyćają, ogłuszyćaj, ogłuszyćał, ogłuszyćany 1. «pozbawić kogoś możności słyszenia przez jakiś czas, wydając głośne dźwięki, np.… … Słownik języka polskiego
przekrzyczeć — dk VIIb, przekrzyczećczę, przekrzyczećczysz, przekrzyczećkrzycz, przekrzyczećczał, przekrzyczećczeli, przekrzyczećczany przekrzykiwać ndk VIIIb, przekrzyczećkuję, przekrzyczećkujesz, przekrzyczećkuj, przekrzyczećiwał, przekrzyczećiwany «krzycząc… … Słownik języka polskiego
rozkrzyczeć — dk VIIb, rozkrzyczećczę, rozkrzyczećczysz, rozkrzyczećkrzycz, rozkrzyczećczał, rozkrzyczećczeli, rozkrzyczećczany «krzycząc rozgłosić coś» Rozkrzyczeć wiadomości. rozkrzyczeć się «zacząć mocno i długo krzyczeć, zacząć głośno płakać» Głodne… … Słownik języka polskiego
rozpuścić — dk VIa, rozpuścićpuszczę, rozpuścićcisz, rozpuścićpuść, rozpuścićcił, rozpuścićpuszczony rozpuszczać ndk I, rozpuścićam, rozpuścićasz, rozpuścićają, rozpuścićaj, rozpuścićał, rozpuścićany 1. «sporządzić roztwór (jednolitą fizycznie mieszaninę)… … Słownik języka polskiego
skrzyczeć — dk VIIb, skrzyczećczę, skrzyczećczysz, skrzycz, skrzyczećczał, skrzyczećeli «nawymyślać komuś podniesionym głosem, krzycząc; złajać» Skrzyczał syna za nieposłuszeństwo … Słownik języka polskiego
